Teodor Axentowicz "Sztuka", 1912 r.
Opis
Rysunek węglem i kredkami na kalce litograficznej, sygnowany p.śr. "T.a", oraz na dole: "WYSTAWA TOW."
Wymiary: 58x44 cm.
Unikatowy projekt do litografii "Sztuka", na XVI Wystawę Towarzystwa Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy w Krakowie, około 1912 r.
Literatura - Magdalena Czubińska, Polski plakat secesyjny, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2003. s. 24 - Fin de sieclé w Krakowie, katalog wystawy, pod red. M. Czubińska, B. Biedrońska-Słotowa, A. Kilijańska, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2005.
Teodor Axentowicz herbu Gryf (Braszowo 1859 - 1938 Kraków) – polski malarz, rysownik i grafik pochodzenia ormiańskiego, profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1878–1882 Axentowicz kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium - Antikenklasse, w latach 1882–1895 studiował w Paryżu (pracownia Carolusa-Durana). Pracował jako ilustrator w czasopismach oraz wykonywał kopie obrazów dawnych mistrzów, m.in. Botticellego i Tycjana. W latach 1890–1899 odbył wiele podróży do Londynu i Rzymu, gdzie malował portrety kobiet i polskiej arystokracji. W Anglii poznał Izę z Giełgudów, z którą w 1893 roku wziął ślub. W 1894 współpracował z Wojciechem Kossakiem i Janem Styką przy realizacji Panoramy Racławickiej. W 1895 przyjechał do Krakowa, gdzie objął stanowisko profesora w Szkole Sztuk Pięknych, które piastował do 1934. W 1897 założył szkołę malarstwa dla kobiet. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, którego celem było organizowanie wystaw. W 1910 został rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1928 członek honorowy Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Wystawiał swe prace m.in. w Berlinie (1896, 1913), St. Louis (1904), Monachium (1905, 1935), Londynie (1906), Wiedniu (1908), Rzymie (1911), Wenecji (1914, 1926), Paryżu (1921), Chicago (1927), Pradze (1927).